سنتور رضا ورزنده 1
سنتور رضا ورزنده 2
ورزنده شهناز و جهانگیر ملک
ورزنده ، شهناز ، یاحقی و ملک
مصاحبه با قوامی
آخرین اجرای ورزنده قبل از فوت
غلامرضا مرشد ورزنده معروف به رضا ورزنده ، سال 1305در کاشان متولد شد . پدرش که با موسیقی بخوبی آشنائی داشت ، از کودکی او را به این سو کشاند و او نواختن سنتور را مجدانه آغاز کرد . در دهه 30 ، به تهران آمد و در رادیو به کار مشغول شد در این رسانه، او کنار اساتیدی نظیر صبا و محجوبی، معلومات خود را اعتلا بخشید و سبک شخصی سنتور‌نوازی خود را کاملتر کرد . سنتور او نیز منحصر به فرد بود و اندازه‌ای متفاوت نسبت به سازهای مرسوم داشت . هنگام نواختن معمولاً ، حوله‌ای روی سیمها انداخته ، آن گاه روی ساز مینواخت .
ورزنده با سبک و شیوه‌ای کاملا شخصی مینواخت و در هنر بداهه او را از تواناترین هنرمندان زمان خویش می دانند . توجه به جملات آوازی ، ریزهای پر ، تحرک بسیار در اجرای جمله‌ها ، سونوریته شفاف اما ویژه و خاص از ویژگیهای ساز او به شمار میرود . نکته جالب آن که هنرمند بزرگ آواز ایران ، محمدرضا شجریان ، اولین آواز خود را سال 1346 در رادیو به همراه سنتور مرحوم ورزنده اجرا کرد . این همراهی سبب پیدائی دوستی و الفتی دیرینه و عمیق گردید . شجریان که خود با نوازندگی سنتور آشنائی داشت و از محضر ورزنده و پایور بهره برده بود ، چنان علاقه‌ای به ورزنده داشت که در مصاحبه‌ای اعلام کرد : وقتی در سال 1355 ورزنده درگذشت ، همان روز به یاد او قدری سنتور نواختم و بعد از آن دیگر هیچ‌گاه دست به این ساز نزدم».
شخصی بودن و درونی بودن سبک ورزنده از سوئی و عدم تدریس منظم شیوه او از سوی دیگر ، سبب شد تا شیوه نوازندگی سنتور ورزنده ، چندان گسترش نیابد و حتی به فراموشی سپرده شود . با این حال ، میتوان بداهه‌نوازیهای او را بتنهائی یا در کنار ساز اساتید دیگر بارها شنید و نکته‌های فراوانی آموخت . سرانجام این نوازنده توانا در سوم بهمن سال 1355 در حال نواختن سنتور بدرود حیات گفت . یادش گرامی باد .
http://www.santoor-payvar.blogfa.com/post-191.aspx
