ابوالحسن اقبال‌آذر
ابوالحسن قزوینی (۱۲۵۲-۱۳۴۹) فرزند ملا موسی معروف به «اقبال‌السلطان آذر» و «اقبال آذر» خواننده موسیقی ایرانی و صاحب یکی از قوی‌ترین صداها در آواز ایرانی بود. اولین صفحه ایرانی که پر شد در تفلیس وبا صدای ایشان بوده است.
الگو:سرگذشت موسیقی ایران
او در سال ۱۲۴۲ خورشیدی در قریه الونددر هفت کیلومتری جنوب قزوین دیده به جهان گشود. در 1277 شمسی قزوین را را ترک کرده و به تبریز رفت و در دستگاه محمدعلی میرزا ولیعهد مظفرالدین شاه و بعد نزد احمدشاه رفت و آمد داشت.چند کنسرت در شهرهای ایران و تفلیس برگزار کرد. شهریار
شاعر معاصر در وصف اقبال آذر غزلی با این مطلع سروده است:
گرفت رونق از «اقبال» کار موسیقی
شکفت از گل رویش بهار موسیقی
در دوره تسلط فرقه دموکرات آذربایجان از او خواستند تا کنسرتی در تبریز اجرا کند او در طول کنسرت تمام آوازها را به فارسی خواند و در آخر شعری از عارف قزوینی خواند که با جمله «…که خانه خانه غیر است یا که خانه خانه ماست» به پایان رسید.
اقبال آذر سه بار ازدواج کرد و از همسر اول و دومش (صفیه و خورشید بانو) صاحب پنج فرزند به نام های غلامحسین، نواب، اکرم، عفت و نصرت شد.
در روز دوشنبه سوم اسفند ۱۳۴۹ در نود و هفت سالگی به علت نارسائی کبددر خانه خود در محله اهراب تبریز چشم از جهان فرو بست.
